วันก่อนได้มีโอกาสจัดเอกสารที่Office รื้อตู้ออกมาเจอกระดาษอยู่1ใบ เป็นกระดาษแข็งขนาด A5 ที่มีคนเขียนถึงเราเต็มไปหมด เราหยิบกระดาษแผ่นนั้น พลิกอ่านไปมาแล้วก็รู้สึกอมยิ้มขึ้นมาทันที ดีจังเลย แล้วก็คิดได้ว่า มันช่วยเสริมสร้างกำลังใจในการทำงานได้เป็นอย่างดี เราขอเรียกเจ้ากระดาษแผ่นนี้ว่า กระจก

ทำไมเราจึงเรียกกระจกนะเหรอ แน่นอนที่สุด เวลาที่คนเราแต่งตัวแต่งหน้า สมัยโบราณคนเราก็อาจจะดูเงาสะท้อนตัวเองในโอ่งที่มีน้ำ (จึงเป็นที่มาของสุภาษิตว่า ตักน้ำใส่กะโหลก ชะโงกดูเงา^^) หรือว่า ส่องจากคันฉ่อง ส่วนสมัยนี้เราก็จะส่องจากกระจก หรือไม่ก็หยิบโทรศัพท์มือถือ Tablet ต่าง ๆ และเปิดกล้องหน้า เพื่อดูว่าหน้าตาตัวเองสวยพร้อมออกจากบ้านหรือยัง แล้วการแต่งตัวหละ ดูดีมากน้อยแค่ไหนก่อนไปพบปะผู้คนภายนอก กระจกเหล่านี้เป็นเพียงอุปกรณ์ช่วยสำรวจตัวเราจากภายนอกเท่านั้น

แต่มันยังมีกระจกอีกประเภทที่จะช่วยสำรวจตัวเราจากภายใน นั่นก็คือ เวลาที่เรามีการรวมตัวกันภายในองค์กร มีการทำกิจกรรมกลุ่มใด ๆ ก็ตาม ก่อนจะจบกิจกรรมนั้น ๆ หากพอมีเวลาเหลือ อยากให้ผู้นำกลุ่มทดลองใช้วิธีการให้ทุกคนถือกระดาษตัวเองคนละ 1 แผ่น เขียนชื่อตัวเองไว้ที่มุมบน หลังจากนั้น เวียนให้ทุกคนร่วมกันเขียนเกี่ยวกับความรู้สึกดี ๆ สิ่งดี ๆ ที่มีต่อเพื่อนร่วมงานคนนั้น เมื่อวียนกันครบแล้วก็ส่งให้เจ้าตัวลองอ่านดู กิจกรรมเหล่านี้นอกจากจะสร้างกำลังใจให้แก่เจ้าของกระดาษแผ่นนั้นแล้ว ยังช่วยเสริมสร้างให้คนในองค์กรรู้จักคิดถึงเพื่อนร่วมงานในแง่ดี ส่งเสริมสังคมทางด้านบวกในองค์กร  ^___^

มาทำให้องค์กรของเราเต็มไปด้วยเครื่องหมายบวกกันเถิด